6 lipca 2022 r.
Aby uczcić nasze 50-lecie w roku 2018/19, zebraliśmy historie i profile osób i instytucji, które pomogły nam zbudować naszą organizację, która rozpoczęła się jako marzenie jednej osoby w 1968 roku. Na naszym blogu będziemy prezentować jedną historię tygodniowo. Zachęcamy do zapoznania się z profilami "50 na 50" przedstawiającymi oddanych członków zarządu ASSIST, dynamicznych pracowników, gościnne rodziny goszczące i entuzjastycznych ASSIST Scholars.
Dr Margot Kaessmann ’12
Niemcy, Szkoła Hotchkiss
Rok spędzony w ASSIST wpłynął na całe moje życie. Miałem 16 lat i pochodziłem z rodziny robotniczej w Niemczech. Wśród studentów ze stypendium byłem jedynym, który nie był Afroamerykaninem. Po raz pierwszy doświadczyłem rasizmu. Zacząłem czytać o zasługach Martina Luthera Kinga i napisałem pracę historyczną o jego walce z rasizmem. Byłem pod wrażeniem jego pacyfizmu. Wychowując się, byłem zakorzeniony w wierze chrześcijańskiej, ale to, że ta wiara może doprowadzić człowieka do stanowiska politycznego, było dla mnie nową koncepcją. Bycie chrześcijaninem i bycie zaangażowanym politycznie było głównym tematem mojego życia od tego czasu.
Drugim czynnikiem było zakończenie wojny w Wietnamie. Moi rodzice doświadczyli zniszczeń drugiej wojny światowej, gdy byli młodzi. Wina hitlerowskich Niemiec mocno na nich ciążyła. Byłem więc zaangażowany w rozmowy i debaty i trudno mi było uwierzyć, że dla niektórych Amerykanów koniec wojny był postrzegany jako porażka.
Trzecim ważnym dla mnie czynnikiem było spotkanie po raz pierwszy w życiu osób wyznania mojżeszowego. Holokaust, Shoah, stały się tematami, które nigdy mnie nie opuściły.
W końcu mój ojciec zmarł. Pewnego dnia jeden z moich wujków zadzwonił do mnie z Kanady, aby wyjaśnić, że mój ojciec jest bardzo chory. Nie wiedziałem, co robić. Kiedy mój nauczyciel łaciny zapytał mnie, co się stało, powiedziałem mu. Zabrał mnie do dyrektora Hotchkiss i postanowili opłacić mi podróż do Niemiec i z powrotem, abym mógł spędzić tydzień w domu. Nauczyciel zabrał mnie na lotnisko JFK i spędziłem tydzień w domu, odwiedzając ojca. Lekarze powiedzieli, że może to potrwać siedem dni, miesięcy lub lat; nie było wiarygodnych prognoz. Rodzice stwierdzili, że powinienem zaryzykować i wrócić do Stanów Zjednoczonych. Tydzień później zadzwoniła moja matka; ojciec zmarł. Nie powiedziałem o tym nikomu w szkole. Moja matka powiedziała, że lot był zbyt drogi, a moja obecność na pogrzebie nie pomogłaby ojcu w tym momencie.
Podsumowując, było to doświadczenie, które zmieniło moje życie. Kiedy wróciłem do Niemiec, postanowiłem studiować teologię.
O Margot :
Margot spędziła swój rok ASSIST w Hotchkiss School w Lakefield, CT. Studiowała teologię na uniwersytetach w Tuebingen, Edynburgu, Goettingen i Marburgu; została wyświęcona na pastora w 1985 r. i ukończyła studia doktoranckie w 1989 r. na Uniwersytecie Ruhr w Bochum. Praca doktorska Margot została opublikowana w języku niemieckim pod tytułem “The Eucharistic Vision: Ubóstwo i bogactwo jako wyzwanie dla jedności Kościoła”. Wykładała na wydziałach w Lipsku (w 1989 r.) i Marburgu (w 1990 r.).
Po pracy jako pastor, a następnie sekretarz generalny Niemieckiego Kongresu Kościołów Protestanckich, Margot została wybrana na biskupa Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego w Hanowerze w latach 1999-2010. W 2002 r. otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Hanowerze. W latach 2009/2010 pełniła funkcję przewodniczącej Kościoła Ewangelickiego w Niemczech. Między sierpniem a grudniem 2010 r. przyjęła nominację na profesora wizytującego na Emory University w Atlancie w stanie Georgia. Od tego czasu kontynuuje nauczanie, badania i publiczne przemawianie na temat roli kościoła we współczesnym społeczeństwie. Oficjalnie przeszła na emeryturę w 2018 roku, ale pozostaje aktywnym, szczerym mówcą i pisarzem.